هوش مصنوعی: در این متن، شاعر عشق و فداکاری را با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند «بر خاک در تو تحفه گر جان باشد» و «زیره به کرمان» بیان می‌کند. او از فدا کردن دین، دل و دنیا برای معشوق سخن می‌گوید و حتی پای ملخ مور را به سلیمان تشبیه می‌کند تا نشان دهد عشق می‌تواند همه چیز را دگرگون کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۵ - العبودیة

بر خاک در تو تحفه گر جان باشد
همچون مثل زیره به کرمان باشد

دین و دل و دنیا چو فدای تو کنند
پای ملخ مور سلیمان باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴ - العبودیة
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶ - العبودیة
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.