هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و اشتیاق به معشوق سخن می‌گوید و از ناکامی و رسوایی ناشی از این عشق شکایت دارد. او اشاره می‌کند که هنوز لذتی از لب‌های معشوق نچشیده، اما زبان‌زد عام و خاص شده‌است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامفهوم یا پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق تر این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۱۲۱

اندر طلب وصل تو ای سرو روان
انگشت نمای خلق و رسوای جهان

کامی زلبت ندیده وانگه ما را
در هر دهنی فتاده بینی چو زبان
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.