۱۷۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۴

پیوسته تو را به صد هوا می طلبم
وین درد غم تو را دوا می طلبم

چون می نگرم کانچ منم جمله تویی
من غافلم از خود که تو را می طلبم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.