هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که با وجود رنج‌های روحی و جسمی، به خود و زندگی‌اش نمی‌رسد. او به نامه‌ها و نامه‌برها حسد می‌ورزد، زیرا آن‌ها به معشوق می‌رسند، اما او نمی‌رسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی و حسرت‌آلود است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این احساسات ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۱۲۵

هر چند که من به خویشتن می نرسم
وز محنت دل به شغل تن می نرسم

بر نامه و نامه بر حسدها دارم
کایشان به تو می رسند و من می نرسم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.