هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که با کمترین امکانات مانند نان و سبزی راضی است و نیازی به مقام‌های بالا مانند رییس یا قاضی ندارد. همچنین، او با پوشیدن لباس‌های کهنه و ساده، خود را گرم نگه می‌دارد و تصور می‌کند که این لباس‌ها ارزشمند هستند.
رده سنی:
12+
مفاهیم موجود در شعر مانند قناعت و رضایت به زندگی ساده، برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و الهام‌بخش است. همچنین، زبان و ساختار شعر ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۳۷
نفسم چو به نان و تره از من راضی است
کی گویم کاین رییس یا آن قاضی است
از تن به پلاس دفع سرما کردم
پندارم کاطلس است یا مقراضی است
کی گویم کاین رییس یا آن قاضی است
از تن به پلاس دفع سرما کردم
پندارم کاطلس است یا مقراضی است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
