هوش مصنوعی: شاعر در این متن از نگرانی‌های روزمره مانند تأمین نان و آب سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که با وجود تلاش‌های معنوی مانند نماز و روزه، روزگار به آن‌ها می‌خندد و عمرشان در حال سپری شدن است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، موضوعاتی مانند دغدغه‌های معیشتی و گذر عمر برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درک‌تر است.

شمارهٔ ۲۸۹

تا نان حرام و آب یک روزهٔ ما
بیرون نشود زکاسه و کوزهٔ ما

می خندد روزگار و می گرید عمر
بر طاعت و بر نماز و بر روزهٔ ما
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.