هوش مصنوعی: این متن بیان می‌کند که دنیا مانند یک منزل موقت است و هر کس در نهایت باید آن را ترک کند. انتخاب‌های انسان در زندگی، اعم از شادی یا غم، موقتی هستند و همه باید در نهایت به سوی سرنوشت نهایی خود حرکت کنند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند این مفاهیم را تحلیل و درک کنند.

شمارهٔ ۱۱۰

خواهی به زمین نشین و خواهی به بساط
خواهی به غمش گذار و خواهی به نشاط

دنیا همه منزل است مانند رباط
آخر همه را گذاشت باید به صراط
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.