هوش مصنوعی:
در این متن شاعرانه، از دیده (چشم) به عنوان نمادی از نگاه و توجه استفاده شده است. شاعر توصیه می‌کند که با پوشاندن دیده (نگاه نکردن به برخی چیزها)، می‌توان زهر (شر) را به قند (شیرینی) و نیش (آزار) را به نوش (لذت) تبدیل کرد. همچنین تأکید می‌کند که گاهی بهتر است بینایی (دیدن) را کنار گذاشت و سکوت پیشه کرد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم نمادین و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق این متن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از مفاهیم اخلاقی و عرفانی دارد.
شمارهٔ ۲۷
در دیدهٔ دیده دیدهٔ دیده بپوش
تا زهر تو قند گردد و نیش تو نوش
یک بودهٔ دیده و بنهاده دو گوش
بینایی مکن دیده و گویای خموش (؟)
تا زهر تو قند گردد و نیش تو نوش
یک بودهٔ دیده و بنهاده دو گوش
بینایی مکن دیده و گویای خموش (؟)
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
