۱۴۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۴

خوی خوش تو بهار و باغ تو بس است
علم و عملت چشم و چراغ تو بس است

ور زانک نعوذ بالله این وصف تو نیست
محرومی ازین صفات داغ تو بس است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.