هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به ستایش از جوانان زیبا و جذاب می‌پردازد و بیان می‌کند که عقل و دل در برابر زیبایی آنان تسلیم می‌شود. او ارزش‌های مادی مانند طلا را در مقایسه با زیبایی این جوانان ناچیز می‌شمرد و حتی جان دادن در راه آنان را ارزشمندتر از ثروت می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر وجود دارد که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۱

ای خوش پسران که عقل مدهوش شماست
دل چاکر آن عارض گل پوش شماست

زر را چه محل که سر فدا باید کرد
آن را که سر سیم بناگوش شماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.