هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از لذت دویدن در بیابان عشق و بی‌اعتنایی به عیوب دیگران سخن می‌گوید. همچنین، با مشاهدهٔ احوال جهان، دوری از زمانه را توصیه می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به تجربهٔ زندگی و بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۵

در بادیهٔ عشق دویدن چه خوش است
وز عیب کسان نظر بریدن چه خوش است

زین سان که من احوال جهان می بینم
دامن ز زمانه در کشیدن چه خوش است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.