هوش مصنوعی: شاعر از درد و رنجی که توسط دیگران به او تحمیل شده است سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که این افراد با وجودی که باعث رنجش شده‌اند، همچنان در غم و ماتم او حضور دارند. همچنین، شاعر به این موضوع اشاره دارد که برهنه‌سری و بی‌پناهی او نتیجه‌ی همین رنج‌هاست.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و اشاره به ظلم و رنج است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و عاطفی دارد.

شمارهٔ ۳۹

این خوش پسران که در غمم می دارند
جان تو که هردم به دمم می دارند

دانی که برهنه سر زبهر چه شدند
کشتند مرا و ماتمم می دارند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.