هوش مصنوعی:
شاعر بیان میکند که عشق به معشوقش باعث رنجش بوده و همسایهاش از نالههای او شکایت میکرد. اکنون نالههایش کمتر شده اما عشقش بیشتر شده است، همانطور که آتش وقتی فروکش میکند دودش کم میشود.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارههای شعری مانند 'آتش' و 'دود' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک عمیقتر معانی دارد.
شمارهٔ ۸۴
زاول که مرا عشق نگارم بُر بود
همسایهٔ من زنالهٔ من نغنود
و اکنون کم شد ناله و عشقم افزود
آتش که همه گرفت کم گردد دود
همسایهٔ من زنالهٔ من نغنود
و اکنون کم شد ناله و عشقم افزود
آتش که همه گرفت کم گردد دود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.