هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر خود و دیگر عاشقان را به شمع تشبیه می‌کند که با عشق سوار بر زندگی می‌شوند و مانند شمع، همه را می‌پذیرند. آن‌ها قلندر و آزاده‌اند و شرط عاشقی را سوختن و فنا شدن می‌دانند، همان‌گونه که شمع می‌سوزد و می‌میرد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد و درک عمیق آن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات و فلسفه دارد.
شمارهٔ ۱۰۲
تا بر لگن عشق سواریم چو شمع
نقش همه کس فرا پذیریم چو شمع
عشّاق قلندریم و شرط است که ما
آن شب که نسوزیم بمیریم چو شمع
نقش همه کس فرا پذیریم چو شمع
عشّاق قلندریم و شرط است که ما
آن شب که نسوزیم بمیریم چو شمع
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
