هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و دلدادگی شدید به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که چنان غرق در زیبایی و محبت او شده است که دیگر نمی‌تواند خود را از معشوق و معشوق را از خود تشخیص دهد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای مخاطبانی با درک ادبی بالاتر مناسب هستند.
شمارهٔ ۱۱۰
از عشق تو جان را ز جسد نشناسم
با مهر تو نیک را ز بد نشناسم
مستغرق حسن تو چنانم کامروز
خود را ز تو و تو را ز خود نشناسم
با مهر تو نیک را ز بد نشناسم
مستغرق حسن تو چنانم کامروز
خود را ز تو و تو را ز خود نشناسم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
