۱۲۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۶۲

دل را طمع وصل تو می بود و ندید
جان در غم تو سوده شد و سود ندید

اندر طلب عشق تو ای جان و جهان
من پاک بسوختم کسی دود ندید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.