۱۸۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۷

گفتند جماعتی زبس نادانی
با ماه که رخسارهٔ او را مانی

در حال مَه از شرم فرو رفت خجل
یعنی که مرا نباشد آن پیشانی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.