هوش مصنوعی: در این متن، شاعر بیان می‌کند که فردی که غمگین و دل‌بسته به معشوق است، دیگر به زیبایی‌های دیگر مانند گل خوشبو توجهی ندارد. شاعر از مخاطب می‌خواهد انصاف دهد که وقتی معشوق حضور دارد، چه جایگاهی برای گل باقی می‌ماند که زیبا باشد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از احساسات و استعاره‌های شعر نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۸۹

آن را که غم آن بت خوشرو باشد
کی طالب رنگ گل خوشبو باشد

انصاف بده جایگهی کاو باشد
گل را چه محل بود که نیکو باشد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.