هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از فراق معشوق و تأثیر عمیق خیال و شوق او بر قلب و روان خود سخن می‌گوید. حتی اگر وصال معشوق ممکن نباشد، نقش زیبایی‌اش از ذهن و دلش پاک نخواهد شد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عاشقانه و احساسی این شعر برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و ارتباط است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۹۷
جانا ز دو چِشم من خیالت که برد
یا از دل من شوق وصالت که برد
گیرم که به وصلت نبود دسترسی
از لوح روان نقش جمالت که برد
یا از دل من شوق وصالت که برد
گیرم که به وصلت نبود دسترسی
از لوح روان نقش جمالت که برد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
