هوش مصنوعی:
شاعر در این متن بیان می‌کند که پیش از آشنایی با معشوق، دل از جان و جهان بریده بود و پس از آن نیز جهان را بی‌ارزش می‌داند. او زنده بودن خود را تنها در حضور معشوق می‌داند و مانند رومیان (احتمالاً اشاره به شجاعت یا فداکاری) در راه معشوق می‌میرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مرگ و فداکاری ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۰۷
پیش از تو دل از جان و جهان برگیرم
بعد از تو جهان را به جوی نپذیرم
من زنده بدان شدم که پیشت میرم
من چون [رَوم] از پست که پیشت میرم
بعد از تو جهان را به جوی نپذیرم
من زنده بدان شدم که پیشت میرم
من چون [رَوم] از پست که پیشت میرم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
