۱۵۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۴۴

هنگام وداع آمد آن سرو بلند
گریان گریان که آخر این هجران چند

او از سخنان خوش مرا دل می برد
دل در تن از آرزوی او جان می کند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.