۱۴۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۵۲

یار ارچه زمن هیچ نمی آرد یاد
هست این دلم از یاد غمش دایم شاد

نیشی کز هجر بر دل ریشم زد
صد چشمهٔ خون زچشم من بیش گشاد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.