هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از دردهای درونی و رنج‌های روحی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که اگر فردی قادر به درمان درد خود نیست، نباید بر دل‌های دیگران نیز درد و رنج اضافه کند. همچنین اشاره می‌کند که اگر کسی از تو رویگردان شود، به دلیل رفتار نادرست توست.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این ابیات برای درک و تجربه نیاز به بلوغ فکری و عاطفی دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد حاصل می‌شود.

شمارهٔ ۲۱

ناجسته دوای درد خویش ار مردی
داغی چه نهی بر دل صاحب دردی

جان از بر تو چو گرد برخیزد به
زان کز تو نشیند به دلی برگردی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.