هوش مصنوعی:
شاعر با فروتنی بیان می‌کند که شایسته‌ی حضور در محضر معشوق نیست، اما لطف و کرم معشوق، عاشقان را پرورش می‌دهد. سپس حال خود را به مورچه‌ای تشبیه می‌کند که پای ملخی را نزد سلیمان آورد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که درک آن نیاز به شناخت ادبیات کلاسیک و تمثیل‌های عرفانی دارد. بنابراین برای کودکان مناسب نیست و بیشتر مورد توجه نوجوانان و بزرگسالان قرار می‌گیرد.
شمارهٔ ۴۵
جان گرچه که نیست حضرتت را درخورد
دام کرمت شیفتگان را پرورد
حال من و تو قصّهٔ آن مورچه ای است
کاو پای ملخ نزد سلیمان آورد
دام کرمت شیفتگان را پرورد
حال من و تو قصّهٔ آن مورچه ای است
کاو پای ملخ نزد سلیمان آورد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
