هوش مصنوعی:
شاعر در حالی که از خستگی به خواب رفته بود، در خواب معشوقه‌اش را مانند ماه دید. معشوقه با لحنی شیرین و عتاب‌آمیز به او گفت که در خواب است و از این که عشقش واقعی نبوده، ابراز شرمندگی کرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و عاطفی است که برای درک عمیق‌تر، به بلوغ فکری و عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از صنایع ادبی و زبان شعر کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.
شمارهٔ ۶۵
دوش از سر خستگی مرا خواب ربود
ناگه صنمم خیال چون ماه نمود
خوش خوش به عتاب گفت در خواب شدی
شرمت بادا که عشق تو هیچ نبود
ناگه صنمم خیال چون ماه نمود
خوش خوش به عتاب گفت در خواب شدی
شرمت بادا که عشق تو هیچ نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
