هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از درد و رنج خود میگوید و امیدوار است که اشکهایش به دریا برسد و نالههایش به ثریا. او آرزو میکند که گریههایش به خنده و دردهایش به شادی تبدیل شود، اگر دوباره «عروهٔ وثقی» (نشانهای از امید و نجات) فرا رسد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن ممکن است برای کودکان و نوجوانان کمسال دشوار باشد. همچنین، برخی از اصطلاحات مانند «عروهٔ وثقی» نیاز به دانش ادبی یا مذهبی دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب میشود.
شمارهٔ ۲۶
اشکم ز دو دیده تا به دریا برسد
این نالهٔ من تا به ثریّا برسد
این گریه به خنده گردد و سوز به سور
گر بار دگر عروهٔ وثقی برسد
این نالهٔ من تا به ثریّا برسد
این گریه به خنده گردد و سوز به سور
گر بار دگر عروهٔ وثقی برسد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.