هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر عشق و وفاداری بی‌پایان است. شاعر تأکید می‌کند که مهر معشوق هرگز از دلش نمی‌رود، حتی پس از مرگ و پوسیدن جسمش. بوی وصال معشوق از گورش برمی‌خیزد، که نمادی از جاودانگی عشق است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و وجود اشاره‌های غیرمستقیم به مرگ و عالم پس از آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعرهای کلاسیک معمولاً به بلوغ فکری بیشتری نیاز دارد.
شمارهٔ ۶۶
هرگز نرود مهر تو پاک از دل من
گر نیز شود زیر زمین منزل من
صد سال برآید و بپوسد تن من
هم بوی وصال تو دمد از گل من
گر نیز شود زیر زمین منزل من
صد سال برآید و بپوسد تن من
هم بوی وصال تو دمد از گل من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
