هوش مصنوعی: شاعر از عشق و اشتیاق به معشوق سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که پیامی پنهانی به او برساند. او اشاره می‌کند که معشوق، عاشق خود را از خود دور کرده است، اما عاشق تا آخرین لحظه‌ی زندگی به یاد او بوده است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ عاطفی و شناخت ادبیات کلاسیک دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۸۵

بادا! چو رسی به زلف مشک افشانش
در گوش بگوی این سخن پنهانش

کان شیفته را کز تو فلک دور افکند
یاد تو همی کرد برآمد جانش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.