هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که اگر در طمع چیزی نابجا باشد، مانند سوخته‌ای خواهد شد. او از معشوق خود می‌خواهد که لطفش را از او دریغ نکند، زیرا او مانند مرغی نیست که بی‌دلیل در دام بیفتد.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۹۳
من سوخته گر در طمع خام افتم
از جوی خوش تو ای دلارام افتم
لطف تو مرا کشید در دام ارنه
زان مرغ نیم که هرزه در دام افتم
از جوی خوش تو ای دلارام افتم
لطف تو مرا کشید در دام ارنه
زان مرغ نیم که هرزه در دام افتم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
