هوش مصنوعی:
این متن بیانگر ناپایداری دنیا و بی‌ثباتی آن است و تأکید می‌کند که تکیه کردن بر امور فانی و زودگذر مانند باد، نادرست و شرم‌آور است.
رده سنی:
15+
مفاهیم فلسفی و اخلاقی موجود در متن برای درک و تحلیل نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۲۹
از آخر عمر اگر کسی یاد کند
شرمش بادا که خانه آباد کند
دیدیم به چشم خویش باد است جهان
خاکش بر سر که تکیه بر باد کند
شرمش بادا که خانه آباد کند
دیدیم به چشم خویش باد است جهان
خاکش بر سر که تکیه بر باد کند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
