هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر از گریه ابر بر سبزه در نوروز سخن می‌گوید و بیان می‌کند که زندگی بدون دیدار یار ممکن نیست. همچنین، اشاره می‌کند که لاله از خاک دیگران در مجلس ما روییده است و این سوال را مطرح می‌کند که چه کسی سبزه گور ما را تماشا خواهد کرد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند مرگ و فراق نیازمند سطحی از بلوغ فکری است.
شمارهٔ ۳۲
بر سبزه چو چشم ابر نوروز گریست
بی وصل رخ یار نمی شاید زیست
شد لاله زخاک دیگران مجلس ما
تا سبزهٔ گور ما تماشاگه کیست
بی وصل رخ یار نمی شاید زیست
شد لاله زخاک دیگران مجلس ما
تا سبزهٔ گور ما تماشاگه کیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
