هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که با وجود حضور معشوق، دیگر هیچ توجهی به زیبایی‌های طبیعت مانند گل ندارد و حتی اگر به سمت گل برود، تنها خارهای آن را می‌بیند. این متن نشان‌دهنده‌ی عشق عمیق و بی‌توجهی به دنیای اطراف به دلیل حضور معشوق است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد که نوجوانان و بزرگسالان دارا هستند.
شمارهٔ ۴۲
بی روی تو گرچه رهگذر جای گل است
ما را نه غم باغ و نه پروای گل است
گر دست برم بی تو سوی گل، بادا
در چشم من آن خار که در پای گل است
ما را نه غم باغ و نه پروای گل است
گر دست برم بی تو سوی گل، بادا
در چشم من آن خار که در پای گل است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
