هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از خواننده می‌خواهد که از افسوس خوردن برای چیزهای ناشناخته دست بردارد، به شرافت پایبند باشد، از تظاهر دوری کند و فروتن باشد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد، اما نوجوانان و بزرگسالان می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.
شمارهٔ ۱۷
[چندین مخور افسوس] که نتوان دانست
می باش به ناموس که نتوان دانست
خالی شو و از سر تکلّف برخیز
پای همه می بوس که نتوان دانست
می باش به ناموس که نتوان دانست
خالی شو و از سر تکلّف برخیز
پای همه می بوس که نتوان دانست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
