هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها به توصیف معشوق خود می‌پردازد و زیبایی‌های چهره، اندام و موهای او را با عناصر طبیعی مانند سرو، گل، مشک و... مقایسه می‌کند.
رده سنی: 12+ متن دارای مضامین عاشقانه و توصیفات شاعرانه است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب می‌باشد. هیچ محتوای نامناسبی در آن وجود ندارد.

شمارهٔ ۱۹

دانم که بتم چو لؤلؤی مکنون است
رنگ دو رخش به رنگ آذرگون است

قدّ و خد و خال و زلف و اندام و تنش
سرو و گل و مشک و قیر و عاج و خون است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.