هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از زیبایی‌های طبیعت و عناصری مانند لاله و زاغ صحبت می‌کند، اما با لحنی حسرت‌آمیز از تغییر و زوال این زیبایی‌ها می‌گوید. همچنین، به زیبایی چهره و لب‌های معشوق اشاره می‌کند که تحت تأثیر گذر زمان قرار گرفته‌اند.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی درباره گذر زمان و زوال زیبایی‌هاست که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.
شمارهٔ ۲۵
افسوس که اطراف رخت خا[ر] گرفت
زاغ آمد و لاله را به منقار گرفت
سیماب زنخدان تو آورد غمباد
شنگرف لب لعل تو زنگار گرفت
زاغ آمد و لاله را به منقار گرفت
سیماب زنخدان تو آورد غمباد
شنگرف لب لعل تو زنگار گرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
