هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که بر اهمیت سیر و سلوک، گدایی معنوی، دعا و توکل به خداوند تأکید دارد. شاعر بیان می‌کند که هر کس راه هدایت را بیابد، به مقامات معنوی و حتی دنیوی مانند شهنشاهی می‌رسد. همچنین، از خواننده می‌خواهد که در مسیر حق قدم بگذارد و از آرزوهای طولانی دست بکشد، زیرا گاهی کوتاهی‌ها باعث رسیدن به اهداف می‌شوند. در نهایت، شاعر به فیض و کرم الهی اشاره می‌کند و می‌گوید هر چه از او بخواهی، به دست می‌آوری.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای ادبی ممکن است برای خوانندگان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۴۶

تا دل از سیر و سلوک رهش آگاهی یافت
راه بیرون شدن از ورطهٔ گمراهی یافت

هرکه ره یافت بدین در به گدایی روزی
منصب دولت و منشور شهنشاهی یافت

ای گل از مرغ سحر قدر شب وصل بپرس
کاین سعادت به دعاهای سحرگاهی یافت

پای در ره بنه و دست ز خود کوته کن
که درازیّ امل دست ز کوتاهی یافت

ای خیالی غرض خویش ز فیض کرمش
خواه، چون هرچه از او می طلبی خواهی یافت
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.