هرکه زاین وادی به کوی بخت و دولت می رسد
از ره و رسم قدم داریّ و همّت می رسد

فرصت صحبت مکن فوت از پیِ مقصود خویش
حالیا خوش بگذران کآن هم به فرصت می رسد

از خروش کوس شاهان این نوا آید به گوش
کاین سرا هر پادشاهی را به نوبت می رسد

آخر ای سرگشتهٔ وادیّ هجران بیش ازاین
تشنه لب منشین که دریاهای رحمت می رسد

از ره غربت خیالی عاقبت جایی رسید
هرکه جایی می رسد از راه غربت می رسد

«خیالی بخارایی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir