هوش مصنوعی: این شعر از حافظ، به توصیف یک شب پر از مستی، موسیقی، و عشق می‌پردازد. شاعر از باده‌نوشی، عشق، و حالات روحی خود در این شب خاص سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند وصل، هجران، و تقدیر اشاره می‌کند. در پایان، شعر به مدح حضرت علی(ع) و توصیه به می‌نوشی و شادی می‌پردازد.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیمی مانند شراب‌نوشی و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 18 سال مناسب نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم عرفانی و عشقی نیاز به درک بالاتری دارند.

شمارهٔ ۸۸

این چه غوغاست که در چنگ و ربابست امشب
وین چه مستی است که در جام شرابست امشب

باده بی پرده بده ساقی مستان و مترس
محتسب نیز چو مامست و خرابست امشب

مستی ای نرگس جادو و بکف سیخ مژه
بر سر سیخ تو دلهای کبابست امشب

نعمت وصل بکف شکوه هجران بر لب
این شب قدر یا روز حسابست امشب

من بتعجیل سر و جان به نثار آوردم
بهر قتل دگرانت چه شتابست امشب

باده ی از خم اغیار فکندی بقدح
خون عشاق از این درد چو ابست امشب

مطرب از پرده عشاق نوا سر کن راست
کاز مخالف دل ما در تب و تابست امشب

این چه بحر استت که مستغرق او را بنظر
هفت دریا چو یکی موج سرابست امشب

نبرم منت ساقی نکشم زنج خمار
زآن لب لعل بکامم می نابست امشب

شاهد مست و می و مطرب و چنگ آشفته
باز پیرانه سرت عهد شبابست امشب

می خور و مدح علی گوی و برافشان سرودست
فتنه را تا که دمی دیده بخوابست امشب
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.