هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق و اشتیاق به معشوق سخن می‌گوید و از زیبایی‌های او مانند لب‌ها، موها و چشمانش تمجید می‌کند. همچنین، در بخشی از شعر به مدح حیدر (امام علی) پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۹۴

گفتی به لب رسانم از اشتیاق جانت
جان من است آن لب امشب بیار بر لب

از سرو و گل چو خواهی امشب که هست در بر
مهر وی سر و قامت مشکبوی سیم غبغب

از تاب جعد مویت وز آفتاب رویت
یک دل هزار سودا یک جان و یک جهان تب

زان لب بگو حدیثی تا نیشکر نکارند
برقع فکن که پوشد رخساره ماه نخشب

میگفت سبزه خط با آهوان چشمت
هذا نبات خضر یرتع بها و یلعب

آشفته وار امشب برگو مدیح حیدر
از آن دهان شیرین کاین است عین مطلب
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.