۱۲۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۹۳

از این آتش که عشقت در من افروخت
سمندر سوختن را از من آموخت

زند هندو از آن خود را بر آتش
که از عکس تو آن آتش برافروخت

بلی این آتش از سودای عشقست
که او هم شمع و هم پروانه را سوخت

نثار گوهر یکدانه ای کرد
گهرهائی که بحر دیده اندوخت

سراپا آتشم آشفته چون شمع
مرا تا کسوت عشقش بتن دوخت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.