گوهرین (گنجینه های مکتوب) :: مهدی اخوان ثالث

مهدی اخوان ثالث (م.امید) (۱۳۰۷-۱۳۶۹) شاعر نوگرای ایرانی و از پیروان سبک نیماست.

یاد نغمهٔ همدرد ارمغان فرشته خفته بی سنگر شعر سترون در میکده هر کجا دلم بخواهد نظاره به مهتابی که به گورستان می تابید سه شب سگها و گرگها فراموش فریاد مشعل خاموش اندوه قصه ای از شب مرداب برای دخترکم لاله و آقای مینا زمستان گزارش جرقه لحظه روشنی گرگ هار بیمار فسانه داوری آب و آتش پاسخ سرود پناهنده لحظه ی دیدار پرنده ای در دوزخ پند آواز کَرَک چاووشی هستان باغ من شکار (یک منظومه)

آخر شاهنامه

کاوه یا اسکندر؟ غزل ۱ چون سبوی تشنه... میراث گل مرداب غزل ۲ خزانی دریچه ها گله بازگشت زاغان ناژو دریغ طلوع غزل ۳ بی دل آخر شاهنامه قولی در ابوعطا چه آرزوها وداع پیامی از آن سوی پایان با همین دل و چشم‌هایم، همیشه پیغام برف قصیده سر کوه بلند مرثیه گفت و گو ساعت بزرگ جراحت رباعی خفتگان قاصدک

از این اوستا

منزلی در دوردست کتیبه قصه شهر سنگستان مرد و مرکب آنگاه پس از تندر روی جاده ی نمناک آواز چگور پرستار غزل ۴ در آن لحظه حالت در این شبگیر و نه هیچ سبز صبح نماز و ندانستن هنگام نوحه راستی، ای وای، آیا رباعی پیوندها و باغها زندگی ناگه غروب کدامین ستاره؟

در حیاط کوچک پاییز، در زندان

من این پاییز در زندان غزل ۵ غزل ۶ درین همسایه ۱ درین همسایه ۲ مرغ تصویر آن پنجره آن بالا

دوزخ اما سرد

شهاب‌ها و شب ییلاقی آنک! ببین ... به دیدارم بیا هر شب روز و شب دریغا شمعدان این است که... آوار عید پارینه مردُم! ای مردُم