سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۶۰۹۶ گوهر پیدا شد:
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۷۴
برو به گوهر
نی باغ به بستان نه چمن می‌خواهم
نی سرو و نه گل نه یاسمن می‌خواهم
خواهم زخدای خویش کنجی که در آن
من باشم و آن کسی که من می‌خواهم
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۷۵
برو به گوهر
سرمایهٔ غم ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم زدوست تا جان ندهم
از دوست که یادگار دردی دارم
آن درد به صد هزار درمان ندهم
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۷۶
برو به گوهر
در کوی تو سر در سر خنجر بنهم
چون مهرهٔ جان عشق تو در بر بنهم
نامردم اگر عشق تو از دل بکنم
سودای تو کافرم گر از سر بنهم
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۸۰
برو به گوهر
با یاد تو با دیدهٔ تر می‌آیم
وز بادهٔ شوق بی‌خبر می‌آیم
ایام فراق چون به سرآمده‌است
من نیز به سوی تو به سر می‌آیم
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۸۵
برو به گوهر
هر چند که دل به وصل شادان کردیم
دیدیم که خاطرت پریشان کردیم
خوش باش که ما خوی به هجران کردیم
بر خود دشوار و بر تو آسان کردیم
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴۹۰
برو به گوهر
ما جز به غم عشق تو سر نفرازیم
تا سر داریم در غمت دربازیم
گر تو سر ما بی سر و سامان داری
ماییم و سری در قدمت اندازیم
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۰۵
برو به گوهر
رویت دریای حسن و لعلت مرجان
زلفت عنبر صدف دهان در دندان
ابرو کشتی و چین پیشانی موج
گرداب بلا غبغب و چشمت طوفان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۰۸
برو به گوهر
آن دوست که هست عشق او دشمن جان
بر باد همی دهد غمش خرمن جان
من در طلبش دربدر و کوی به کوی
او در دل و کرده دست در گردن جان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۵
برو به گوهر
یا رب تو مرا به یار دمساز رسان
آوازهٔ دردم بهم آواز رسان
آن کس که من از فراق او غمگینم
او را به من و مرا به او بازرسان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۱
برو به گوهر
با گلرخ خویش گفتم: ای غنچه دهان
هر لحظه مپوش چهره چون عشوه دهان
زد خنده که: من بعکس خوبان جهان
در پرده عیان باشم و بی پرده نهان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۵
برو به گوهر
سودت نکند به خانه در بنشستن
دامنت به دامنم بباید بستن
کان روز که دست ما به دامان تواست
ما را نتوان ز دامنت بگسستن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۲
برو به گوهر
ای شمع چو ابر گریه و زاری کن
وی آه جگر سوز سپه‌داری کن
چون بهرهٔ وصل او نداری ای دل
دندان به جگر نه و جگرخواری کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۴
برو به گوهر
گفتم که: رخم به رنگ چون کاه مکن
کس را ز من و کار من آگاه مکن
گفتا که: اگر وصال ما می‌طلبی
گر میکشمت دم مزن و آه مکن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۸
برو به گوهر
ای چشم من از دیدن رویت روشن
از دیدن رویت شده خرم دل من
رویت شده گل، خرم و خندان گشته
روشن مه من گشته ز رویت دل من
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵۰
برو به گوهر
شد دیده به عشق رهنمون دل من
تا کرد پر از غصه درون دل من
زنهار اگر دلم بماند روزی
از دیده طلب کنید خون دل من
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵۱
برو به گوهر
ای زلف مسلسلت بلای دل من
وی لعل لبت گره گشای دل من
من دل ندهم به کس برای دل تو
تو دل به کسی مده برای دل من
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵۳
برو به گوهر
ای آنکه تراست عار از دیدن من
مهرت باشد بجای جان در تن من
آن دست نگار بسته خواهم که زنی
با خون هزار کشته در گردن من
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵۶
برو به گوهر
زد شعله به دل آتش پنهانی من
زاندازه گذشت محنت جانی من
معذورم اگر سخن پریشان افتاد
معلوم شود مگر پریشانی من
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۵۸
برو به گوهر
رازی که به شب لب تو گوید با من
گفتار زبان نگرددش پیرامن
زان سر به گریبان سخن برنارد
پیراهن حرف تنگ دارد دامن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۶۲
برو به گوهر
تا گرد رخ تو سنبل آمد بیرون
صد ناله ز من چون بلبل آمد بیرون
پیوسته ز گل سبزه برون می‌آید
این طرفه که از سبزه گل آمد بیرون