سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۵۱۳ گوهر پیدا شد:
رودکی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۱۵۲
برو به گوهر
ندارد میل فرزانه به فرزند و به زن هرگز
ببرد نسل این هر دو، نبرد نسل فرزانه
رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۱۲
برو به گوهر
هیچ شادی نیست اندر این جهان
برتر از دیدار روی دوستان
هیچ تلخی نیست بر دل تلخ تر
از فراق دوستان پر هنر
رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۱۵
برو به گوهر
آن که را دانم که: اویم دشمنست
وز روان پاک بدخواه منست
هم به هر گه دوستی جویمش من
هم سخن به آهستگی گویمش من
رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۳۳
برو به گوهر
از فراوانی، که خشکا مار کرد
زن نهان مر مرد را بیدار کرد
رودکی : ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه
بخش ۱۰۱
برو به گوهر
من سخن گویم، تو کانایی کنی
هر زمانی دست بر دستی زنی
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۳
برو به گوهر
به مادرم گفتم ای بد مهر مادر
نبیره دوست من دشمن نه نیکوست
جوابم داد گفتا دشمن تست
نباشد دشمن دشمن به جز دوست
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۵۳
برو به گوهر
چون ز بد گوی من سخن شنوی
بر تو تهمت نهم ز روی خرد
گویم ار تو نبودیی خرسند
او مرا پیش تو نگفتی بد
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۶۷
برو به گوهر
دل منه با زنان از آنکه زنان
مرد را کوزهٔ فقع سازند
تا بود پر زنند بوسه بر آن
چون تهی شد ز دست بندازند
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۰۰
برو به گوهر
زن مخواه و ترک زن کن کاندرین ایام بار
زن نخواهد هیچ مردی تا بمیرد هوشیار
گر امیر شهوتی باری کنیزک خر به زر
سرو قد و ماهروی و سیم ساق و گلعذار
تا مراد تو بود با او بزن بر سنگ سیم
ور مزاج او بدل گردد بود زر عیار
آنقدر دانی که برخیزد کسی از بامداد
روی مال خویشتن بیند که روی وام‌دار
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۲
برو به گوهر
گر مقصر شدم به خدمت تو
بد مکن بر رهی کمانی خویش
بهترین خدمتست آنکه رهی
دور دارد ز تو گرانی خویش
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۱۹
برو به گوهر
تو مرا از نسب و جان و خرد خویش منی
من از آمیزش این چار گهر خویش توام
تو همه روزه بیاراسته چون دین منی
من همه ساله برهنه شده چون کیش توام
پیش من حسن همانست که تو پیش منی
نزد تو عیب چنانست که من پیش توام
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۳۷
برو به گوهر
گفت حکیمی که مفرح بود
آب و می و لحن و خوش و بوستان
هست ولیکن نبود نزد عقل
هیچ مفرح چو رخ دوستان
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۱۹۷
برو به گوهر
اگر بد گمان گشتی ای دوست بر من
نیازارم از تو بدین بدگمانی
ز خود ایمنم زان که عیبی ندارم
ز تو ایمنم زان که عیبی ندانی
سنایی غزنوی : قصاید و قطعات
شمارهٔ ۲۰۲
برو به گوهر
ای روی زردفام تو بر گردن نزار
همچون بلندنی که بود بر بلندیی
آنگه که مادر تو ترا داشت در شکم
هر ساعتی ز رنج زمین را بکندیی
نه ماه رنجت از چه کشید او که بعد از آن
از کس همی فگند که از کون فگندیی
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۶
برو به گوهر
ما غم کس نخورده‌ایم مگر
که دگر کس نمی‌خورد غم ما
ما غم دیگران بسی خوردیم
دیگری نیز بشکرد غم ما
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۹ - در بیان دوستی و دشمنی خلق
برو به گوهر
دوست دشمن گشت و دشمن دوست شد خاقانیا
آن زمان کاقبال بی‌ادبار بینی بر درت
تا تو دولت داری آن کت دوست‌تر دشمن‌تر است
ز آن که نتواند که بیند شاهد خود در برت
پس چو دولت روی برتابد تو را از هر که هست
دوست تر گشت آنکه بود از ابتدا دشمن ترت
دشمن معشوق خود را دوست دارد هر کسی
این قیاس از خویشتن کن گر نیاید باورت
دوست از نزدیکی دولت شد اول دشمنت
دشمن از دوری دولت شد به آخر غم خورت
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۶۰
برو به گوهر
به ماه چارده می‌ماند آن بت
که اکنون چارده سالش رسیده است
مه نو کرد ماه چارده را
به رنجی کز پی نه ماه دیده است
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۳۵
برو به گوهر
نیت من نکوست در حق دوست
دوستان را نیت نکو باشد
بد او نیک من بود چه عجب
زشت من نیز خوب او باشد
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۵۳
برو به گوهر
همه عیب‌اند زنان و آن همه را
نیک مردان به هنر برگیرند
چون مؤنث به مذکر پیوست
گرچه آن حکم مذکر گیرند
لیک چون مرد به زن پیوندد
حکم تأنیث قوی‌تر گیرند
بلبلی بین که به مقنع بفریفت
چون سمانه که به چادر گیرند
صید مرد است زن اما به زبان
مرد را صید نگون سر گیرند
باز اگر چند کبوتر گیرد
باز را هم به کبوتر گیرند
خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۱۵۴
برو به گوهر
همه هم شهریان خاقانی
با وی از کبر درنیامیزند
چه عجب زاد را به یک‌جایند
لیک با یکدگر نیامیزند