عبارات مورد جستجو در ۱۷۴۶ گوهر پیدا شد:
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۸۱
روشندلان همیشه سفر در وطن کنند
استاده است شمع و همان گرم رفتن است
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۰
هرگز از من چون کمان بر دست کس زوری نرفت
این کشاکش در رگ جانم چه کار افتاده است ؟
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۵۴۴
دل نازک به نگاه کجی آزرده شود
خار در دیده چو افتاد، کم از سوزن نیست
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۳۹
میان خوف و رجا حالتی است عارف را
که خنده در دهن و گریه درگلو دارد
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۶۸۱
بهوش باش دلی را به سهو نخراشی
به ناخنی که توانی گره‌گشایی کرد
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۰۸
دامن صحرا نبرد از چهره‌ام گرد ملال
می‌روم چون سیل، تا دریا به فریادم رسد
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۴۲
گل بی‌خار درین غمکده کم سبز شود
دست در گردن هم، شادی و غم سبز شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۱
دست هر کس را که می‌گیری درین آشوبگاه
بر چراغ زندگی دست حمایت می‌شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۶۸
دندان ما ز خوردن نعمت تمام ریخت
اندوه روزی از دل ما کم نمی‌شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۷۰
رشتهٔ پیوند یاران را بریدن سهل نیست
چهرهٔ برگ خزان، زرد از جدایی می‌شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۸۸۴
امید دلگشایی داشتم از گریهٔ خونین
ندانستم که چون تر شد گره، دشوار بگشاید
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۲
از بیقراری دل اندوهگین خویش
خجلت کشم همیشه ز پهلونشین خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۰۱۶
نیم به خاطر صحرا چو گردباد گران
نفس چو راست کنم، می‌برم گرانی خویش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۰۲
عاقبت زد بر زمینم آن که از روی نیاز
سال‌هابر روی دستش چون دعا می‌داشتم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۲۳
ز راستی نبود شاخه‌های بی بر را
خجالتی که من از قامت دو تا دارم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۳۷
جگر سنگ به نومیدی من می‌سوزد
آب حیوانم و از ریگ روان تشنه‌ترم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۵۲
دلی خالی ز غیبت در حضورم می‌توان کردن
نیم غمگین به سنگینی اگر مشهور شد گوشم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۸۳
خنده و جان بر لبم یکبار می‌آید چو برق
ابر می‌گرید به حالم چون تبسّم می‌کنم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۴۲
بر دانهٔ ناپخته دویدیم چو آدم
ما کار خود از روز ازل خام گرفتیم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۲۶۴
نظر به عالم بالاست ما ضعیفان را
نهال بادیه و سبزهٔ بیابانیم