سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۳۵۹۳ گوهر پیدا شد:
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۰
برو به گوهر
من جان تو نیستم مگو جان غلطی
من جان جنیدم و سری سقطی
کی باشم جان هر خری کوردلی
کو باز نداند سقطی از سخطی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۶
برو به گوهر
من من نیم و اگر دمی من منمی
این عالم چو ذره بر هم زنمی
گر آن منمی که دل ز من برکنده است
خود را چو درخت از زمین برکنمی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۹
برو به گوهر
میدان و مگو تا نشود رسوائی
زیبائی مرد هست در تنهائی
گفتا که چه حاجتست اینجا ملکی است
کو موی همی شکافد از بینائی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۸۵
برو به گوهر
هرکس کسکی دارد و هرکس یاری
آن یار وفادار کجا شد باری
گر پیش سگی شکر نهی خرواری
میل دل او بود سوی مرداری
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۹۰
برو به گوهر
همسایگی مست فزاید مستی
چون مست شوی بازرهی از هستی
در رستهٔ مردان چو نشستی رستی
بر باده زنی ز آب و آتش دستی
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
قطعه - مرد پندارند پروین را، چه برخی ز اهل فضل
برو به گوهر
از غبار فکر باطل، پاک باید داشت دل
تا بداند دیو، کاین آئینه جای گرد نیست
مرد پندارند پروین را، چه برخی ز اهل فضل
این معما گفته نیکوتر، که پروین مرد نیست
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
قطعه
برو به گوهر
گر شمع را ز شعله رهائی است آرزو
آتش چرا به خرمن پروانه میزند
سرمست، ای کبوترک ساده دل، مپر
در تیه آز، راه تو را دانه میزند
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
بیت
برو به گوهر
بکوش و دانشی آموز و پرتوی افکن
که فرصتی که ترا داده‌اند، بی بدل است
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
بیت
برو به گوهر
با قضا، چیره زبان نتوان بود
که بدوزند، گرت صد دهن است
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
بیت
برو به گوهر
دور جهان، خونی خونخوارهاست
محکمهٔ نیک و بد کارهاست
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۷
برو به گوهر
چون مرا دیدی تو او را دیده‌ای
چون ورا دیدی تو دیدی مر مرا
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۱۶
برو به گوهر
می هست و درم هست و بت لاله رخان هست
غم نیست و گر هست نصیب دل اعداست
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۱۸
برو به گوهر
اگرچه خرد یکی شاخک گیاه بود
که تو بدو نگری زادسرو غاتفرست
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۱۹
برو به گوهر
هر آن دلی که نهفتست زیر هفت زمین
که تو بدو نگری همتش ز عرش برست
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۲۲
برو به گوهر
رنج مردم ز پیشی و بیشیست
راحت و ایمنی ز درویشیست
بر گزین زین جهان یکی و بس
گرت با دانش و خرد خویشیست
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۲۹
برو به گوهر
عاشقی خواهی که تا پایان بری
بس که بپسندید باید ناپسند
زشت باید دید و انگارید خوب
زهر باید خورد و انگارید قند
توسنی کردم ندانستم همی
کز کشیدن سخت‌تر گردد کمند
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۳۰
برو به گوهر
با خلق هر کرم که کند هم خدا کند
باشد که ناگهی نگهی هم بما کند
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۳۳
برو به گوهر
او درین فکر تا به ما چه کند
ما درین فکر تا خدا چه کند
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۳۵
برو به گوهر
بزیر قبهٔ تقدیس مست مستانند
که هر چه هست همه صورت خدا دانند
ابوسعید ابوالخیر : ابیات پراکنده
تکه ۴۹
برو به گوهر
مدتی هست که ما از خم وحدت مستیم
شیشهٔ کثرت این طایفه را بشکستیم
اینکه گویند فنا هست غلط میگویند
تا خدا هست درین معرکه ما هم هستیم