سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۰
برو به گوهر
ای دل چو فسرده‌ای غمی پیدا کن
وی غنچه تو داغ ستمی پیدا کن
خواهی که به ملک دل سلیمان باشی
از صافی سینه خاتمی پیدا کن
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۱
برو به گوهر
دل خون شد و آتش زده دارم ز درون
پیش آرمیی چو خون که هست آتش‌گون
می آتش و خون است فرو ریزم خون
آتش به سر آتش و خون بر سر خون
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۶۳
برو به گوهر
در کوی تو خاطری ندیدم محزون
زاهد از عقل شاد و عاشق ز جنون
ساقی سر گرم باده، مطرب خواهند
کل حزب بما لدیهم فرحون
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۰
برو به گوهر
مجلس ز می دو ساله گردد روشن
چشم طرب از پیاله گردد روشن
پژمرده بود گل قدح بی می ناب
از آب چراغ لاله گردد روشن
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۴
برو به گوهر
گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
زینسان که فراق خواهدم فرسودن
بر خاک ز من سایه نخواهد بودن
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸۰
برو به گوهر
خاقانی ازین کوچهٔ بیداد برو
تسلیم کن این غمکده را شاد برو
جانی ز فلک یافتهٔ بند تو اوست
جان را به فلک باز ده آزاد برو
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۸۱
برو به گوهر
کو آن می دیرسال زودافکن تو
محراب دل من ز حیات تن تو
میخانه مقام من به و مسکن تو
خم بر سر من، سبوی در گردن تو
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۳
برو به گوهر
گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
کو صبر و چه دل کانکه دلش می‌گوئی
یک قطرهٔ خون است و هزار اندیشه
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۵
برو به گوهر
خاقانی عمر گم شد، آوازش ده
دل هم به شکست می‌رود، سازش ده
جان را که تو راست از فلک عاریتی
منت مپذیر، عاریت بازش ده
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۶
برو به گوهر
خاقانی را خون دل رز در ده
دل سوخته را خام روان پز در ده
آن آب دل افروز دل رز در ده
صافی شده را درد زبان گز در ده
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۷
برو به گوهر
ای کرده ز نور رای تو دریوزه
از قرص منیر رای تو هر روزه
در زیر نگین جودت آورده فلک
هرچه آمده زیر خاتم فیروزه
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۹۹
برو به گوهر
خواهی که شود دل تو چون آئینه
ده چیز برون کن از میان سینه
حرص و دغل و بخل و حرام و غیبت
بغض و حسد و کبر و ریا و کینه
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۳
برو به گوهر
در تیرگی حال من روشن به
می دوست به هر حال و خرد دشمن به
اکنون که عنان عمر در دست تو نیست
در دست تو آن رکاب مرد افکن به
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۶
برو به گوهر
نفسم جنب غرامت است ای دلجوی
کو تیغ که غسل‌ها توان کرد بدوی
جلاد منا!به آب آن تیغ دو روی
یک راه ز من جنابت نفس بشوی
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۱۹
برو به گوهر
از کبر مدار در دل خود هوسی
کز کبر به جائی نرسیده است کسی
چون زلف بتان شکستگی پیدا کن
تا صید کنی هزار دل هر نفسی
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۱
برو به گوهر
چون مجلس عیش سازی استاد علی
جان تو و قطرهٔ می قطربلی
چون باز به طاعت آئی از پاک دلی
یحیی‌بن معاذی و معاذ جبلی
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۴
برو به گوهر
ترسا صنمی کز پی هر غم‌خواری
بر هر در دیری زده دارد داری
ز آن زلف صلیب شکل دادی باری
یک موی کزو ببستمی زناری
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۲۹
برو به گوهر
گر یک دو نفس بدزدم اندر ماهی
تا داد دلی بخواهم از دل‌خواهی
بینی فلک انگیخته لشکرگاهی
از غم رصدی نشانده بر هر راهی
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۱
برو به گوهر
من بودم و آن نگار روحانی روی
افکنده در آن دو زلف چوگانی گوی
خصمان به در ایستاده خاقانی جوی
من در حرم وصال سبحانی گوی
خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۳۶
برو به گوهر
گر کشتنیم چنان کش از بهر خدای
کز بنده شنوده باشی از روح افزای
زان میگون لب و زان مژهٔ جان فرسای
مستم کن و آنگه رگ جانم بگشای