سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۲
برو به گوهر
در درویشی هیچ کم و بیش مدان
یک موی تو در تصرف خویش مدان
و آنرا که بود روی به دنیا و به دین
در دوزخ یا بهشت درویش مدان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۴
برو به گوهر
دنیا گذران، محنت دنیا گذران
نی بر پدران ماند و نی بر پسران
تا بتوانی عمر به طاعت گذران
بنگر که فلک چه میکند با دگران
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۶
برو به گوهر
بر گوش دلم ز غیب آواز رسان
مرغ دل خسته را به پرواز رسان
یا رب که به دوستی مردان رهت
این گمشدهٔ مرا به من باز رسان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۷
برو به گوهر
قومی که حقست قبلهٔ همتشان
تا سر داری مکش سر از خدمتشان
آنرا که چشیده زهر آفاق زدهر
خاصیت تریاق دهد صحبتشان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۸
برو به گوهر
فریاد ز شب روی و شب رنگیشان
وز چشم سیاه و صورت زنگیشان
از اول شب تا به دم آخر شب
اینها همه در رقص و منم چنگیشان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۱۹
برو به گوهر
رخسار تو بی نقاب دیدن نتوان
دیدار تو بی حجاب دیدن نتوان
مادام که در کمال اشراق بود
سر چشمهٔ آفتاب دیدن نتوان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۰
برو به گوهر
بحریست وجود جاودان موج زنان
زان بحر ندیده غیر موج اهل جهان
از باطن بحر موج بین گشته عیان
بر ظاهر بحر و بحر در موج نهان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۴
برو به گوهر
چون حق به تفاصیل شئون گشت بیان
مشهود شد این عالم پر سود و زیان
گر باز روند عالم و عالمیان
با رتبهٔ اجمال حق آیند عیان
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۲۷
برو به گوهر
از ساحت دل غبار کثرت رفتن
به زانکه به هرزه در وحدت سفتن
مغرور سخن مشو که توحید خدا
واحد دیدن بود نه واحد گفتن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۱
برو به گوهر
سهلست مرا بر سر خنجر بودن
یا بهر مراد خویش بی سر بودن
تو آمده‌ای که کافری را بکشی
غازی چو تویی خوشست کافر بودن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۲
برو به گوهر
دنیا نسزد ازو مشوش بودن
از سوز غمش دمی در آتش بودن
ما هیچ و جهان هیچ و غم و شادی هیچ
خوش نیست برای هیچ ناخوش بودن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۳
برو به گوهر
در راه خدا حجاب شد یک سو زن
رو جملهٔ کار خویش را یک سو زن
در ماندهٔ نفس خویش گشتی و ترا
یک سو غم مال و دختر و یک سو زن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۴
برو به گوهر
یا رب تو زخواب ناز بیدارش کن
وز مستی حسن خویش هشیارش کن
یا بی‌خبرش کن که نداند خود را
یا آنکه زحال خود خبردارش کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۸
برو به گوهر
یا رب نظری بر من سرگردان کن
لطفی بمن دلشدهٔ حیران کن
با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۳۹
برو به گوهر
ای غم گذری به کوی بدنامان کن
فکر من سرگشتهٔ بی سامان کن
زان ساغر لبریز که پر می ز غمست
یک جرعه به کار بی سرانجامان کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۰
برو به گوهر
ای نه دلهٔ ده دله هر ده یله کن
صراف وجود باش و خود را چله کن
یک صبح به اخلاص بیا بر در دوست
گر کام تو بر نیامد آنگه گله کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۳
برو به گوهر
ای ناله گرت دمیست اظهاری کن
و آن غافل مست را خبرداری کن
ای دست محبت ولایت بدر آی
وی باطن شرع دوستی کاری کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۵
برو به گوهر
درویشی کن قصد در شاه مکن
وز دامن فقر دست کوتاه مکن
اندر دهن مار شو و مال مجوی
در چاه نشین و طلب جاه مکن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۶
برو به گوهر
افعال بدم ز خلق پنهان می‌کن
دشوار جهان بر دلم آسان می‌کن
امروز خوشم به دار و فردا با من
آنچ از کرم تو می‌سزد آن می‌کن
ابوسعید ابوالخیر : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۵۴۷
برو به گوهر
عاشق من و دیوانه من و شیدا من
شهره من و افسانه من و رسوا من
کافر من و بت پرست من ترسا من
اینها من و صد بار بتر زینها من