سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۱۰۱۸۱ گوهر پیدا شد:
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۲
برو به گوهر
معشوق چنانکه جاذب عشاق است
غفران خدا بجرم ما مشتاق است
در روز حساب هر کرا نیست گناه
شرمنده به پیش رحمت خلاق است
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
برو به گوهر
ای آنکه دو عالم است احیا ز دمت
اشیاء همه ریزه‌خوار خوان نعمت
با آنکه نرفت جز برحمت قلمت
عصیان مرا چه قدر پیش کرمت
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۶
برو به گوهر
الله که هر شکسته را دل سوی اوست
الله که آب رحمتش در همه جوست
دشمن برضای او شود دوست که هست
در دست تصرفش دل دشمن و دوست
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
برو به گوهر
از سر علی که جز علی آگاه است
کو نقطه تحت با بسم الله است
چون نقطه کند تنزل از رتبه خویش
گردد الف آنکه اول الله است
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
برو به گوهر
ای آنکه ز حقی برسالت مبعوث
شد ذات قدیم از تو پیدا بحدوث
تو شافع جرم بوالبشر باش که هست
بر ما ز پدر گناهکاری موروث
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۲۱
برو به گوهر
ای آنکه هر غمی توئی یار و مغیث
نالم بتو از وساوس نفس خبیث
گوش دل من بنطق خود کن شنوا
تا نشنوم از غیر تو یکبار حدیث
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
یا‌رب به نبی خدیو ملک و معراج
یا‌رب بعلی که ز انما دارد تاج
چون تا بکنون نکرده بازمکن
بر خلق ز هیچ ره صفی را محتاج
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۳۱
برو به گوهر
بی‌مهر علی که هست میزان فلاح
سودی ندهد به هیچکس علم و صلاح
تا باب نجات بر تو گردد مفتوح
از نام علی بدست آور مفتاح
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
برو به گوهر
ای آنکه مقلب مسائی و صباح
لبریز بود ز رواح فیضت اقداح
هر مفسده که هست در کار صفی
اصلاح تو کن که قادری بر اصلاح
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۳۳
برو به گوهر
هستی یم و دین کشتی و حیدر ملاح
زین ورطه بود ولای ملاح فلاح
خواهی اگر آوری به کف گوهر عشق
در بحر ولایت علی شو سباح
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۴۴
برو به گوهر
یا‌رب غلطم فزون ز مقدار بود
روزم سیه از خطای بسیار بود
با اینمهه نیست افتخارم بکسی
فخرم همه بر خدای غفار بود
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۴۶
برو به گوهر
ا‌رب چو من ار گناهکاری باشد
غفران ترا در انتظاری باشد
عفوت ز پی گناهکاران گردد
چون یار که در سراغ یاری باشد
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۴۷
برو به گوهر
ای آنکه بجز تو هرگزم یا نبود
در شدت و محنتم نگهدار نبود
در مهلکه‌ها که بسته بد راه نجات
افتادم و جز توأم مدد کار نبود
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۴۹
برو به گوهر
یا‌رب همه عالم به پناهی نازند
بر مال و زر و مکنت و جاهی نازند
رندان گدای تو ننازند بهیچ
نازند اگر بچون تو شاهی نازند
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۵۰
برو به گوهر
ای آنکه دل شکسته جای تو بود
عالم همه پرتو لقای تو بود
گویند که نفی غیر اثبات حق است
نفی که کنم که او سوای تو بود
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۵۲
برو به گوهر
ای برتر از آنکه برتو ادراک رسد
یا وهم بلند و عقل چالاک رسد
ره در تو بغیر ما عرفناک نبود
عقلی که رسد به ما عرفناک رسد
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۵۹
برو به گوهر
هر لحظه صفی حساب ره باید کرد
چاه است بهر قدم نگه باید کرد
رحمت پی رحمت آید از رب غفور
اما نه گنه پی گنه باید کرد
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۶۳
برو به گوهر
امید مراست ز آفرینده خود
کو عفو کند جرائم بنده خود
زیننده او عطاست و ز بنده خطا
هر کس کند آنچه هست زیبنده خود
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
برو به گوهر
گویند گناه چونکه پیوسته شود
بر حق در بازگشت ما بسته شود
روزی صد اگر توبه بشکسته شود
حق این نشود که از عطا خسته شود
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۶۵
برو به گوهر
ای لطف تو ار حوادث دهر ملاذ
باب کرمت رفته خلق معاذ
از حکم تو هست کار عالم بنظام
وز امر تو هست امر وحدت بنفاذ