شب، شب، شب
شب اومد -کدوم شب؟
-اون که موهاش سیاهه
رو دامنش یه ماهه
-کدوم ماه؟
– اون که تو آسمونه
قشنگه،مهربونه
چادر نقره داره
دور و برش پر شده از ستاره
-کدوم، کدوم ستاره؟
-ستاره ای که مثل یک چراغه
مثل گلای یاس توی باغه
می خوام بیاد پایین منو ببینه
مثل گلی رو دامنم بشینه
شاعر: افسانه شعبان نژاد

باد به هر طرف وزد
پنبه زنی به پا شود
به پشت بام و بر زمين
بر سر و روی آن و اين
از آسمان برف مي باره
دنيا به زير چلواره
برف نشسته بر چنار
بسته به شاخه ها نوار
کاج تنش سفيد شد
ز برف ناپديد شد
سرو کشيده تا کمر
تور عروس روی سر
يک شبه کوه پير شد
سرش به رنگ شير شد
ببين ببين که ديدنی ست
روی هوا پنبه زنی ست
شاعر: عباس یمینی شریف

آی حلزون شاخکی!
کجا می‌ری یواشکی؟
جلو می‌ری یواش و ریزه، ریزه
پوست تنت چه نرم و خیس و لیزه
خال‌های دونه دونه دونه داری
به روی پشت روی خود یه لونه داری
ساکتی و خجالتی و تنها
بمون توی باغچه خونه ما
شاعر: مهری ماهوتی

کوه، کوه
به شکل کله قند است
قله برفی آن بلند است
دشت، دشت
پر گل و رنگارنگ است
خانه ی ما در این جا قشنگ است
ابر، ابر
اسبی سپید و ناز است
یال و دم اسب من دراز است
من ، من
اسب سپیدی دارم
به روی زین اسبم سوارم
اسب، اسب
در آسمان می پرد
هرجا دلم بخواهد می برد
شاعر: اسدالله شعبانی

گفتم کبوترجان بیا
این بال‌ها را باز کن
در آسمان نیلگون
پرواز کن، پرواز کن
تا دست را بر هم زدم
او بال‌ها را باز کرد
در آسمان نیلگون
شاد و سبک پرواز کرد
از جلوه‌ی پرواز او
گویی دل من باز شد
همراه او چشمان من
در گردش و پرواز شد
پرواز شادی‌بخش او
شادی به جانم باز داد
جان مرا در آسمان
همراه خود پرواز داد
شاعر: محمود کیانوش

بره‌ی خوشگل سفید
کوچک چاق تُپُلی
چشم سیاه لب کلفت
برف تن زبان گلی
بَع بَع تو به گوش من
چهچه بلبلان باغ
چشم تو با نگاه گرم
مثل شب پر از چراغ
تو دره‌ها بچر، بدو
بگرد و جست و خیز کن
آن بدن لطیف را
تو چشمه‌ها تمیز کن
شاعر: محمود کیانوش

ساحل دریا
چقدر گرم است
شن‌های ساحل
چقدر نرم است
نشسته‌ام من
کنار دریا
یه حوض کوچک
کنده‌ام اینجا
ساحل دریا
رنگ به رنگ است
گوش ماهی‌هایش
خیلی قشنگ است
سنگ‌های رنگی
دانه به دانه
می‌سازم الان
از آنها خانه
افتاده یک سو
یه ماهی ناز
دهان خود را
هی می‌کند باز
تشنه و غمگین
کنار آب است
ماهی زیبا
حالش خراب است
با دست‌هایم
می‌گیرم آن را
تو حوض کوچک
می‌دهمش جا
شاعر: اسدالله شعبانی

تو دفترم می کشم
قناری قشنگی
می خوام که رنگش کنم
با یک مداد رنگی
اما قناری من
بال و پرش رو بسته
چون که مداد زردم
نوک نداره، شکسته
شاعر: شکوه قاسم نیا

من یه پرنده هستم
جغدم و شب بیدارم
تو جنگل و بیابون
به دنبال شکارم
من می‌تونم کاملاً
بچرخونم سرم رو
خوب میتونم ببینم
این‌ور و اون‌ورم رو
با چشم‌های درشتم
اطرافمو می‌بینم
حتی شبای تاریک
غذاهامو می‌بینم
خورشت موش می‌خورم
با سالاد مارمولک
سوسک و ملخ دوست دارم
با آجیل جیرجیرک
شاعر: ناصر کشاورز

شب اومد و ستاره
رو آسمون نشسته
نه یك ، نه ده ، نه صدتا
هزار هزار تا دسته
ستاره توی شبها
چراغ آسمونه
مثل گل و بنفشه
تو باغ آسمونه
یك كمی این طرفتر
ماه قشنگ و زیباست
دلش گرفته امشب
برای اینكه تنهاست
شاعر: علی اصغر نصرتی

من رنگ سبزم
برگ درختم
گاهی لباسم
بر بند رختم
من سبز هستم
رنگ بهارم
هم پیش گلها
هم پیش خارم
من رنگ گوجه
رنگ خیارم
من رنگ برگم
رنگ بهارم
شاعر: جعفر ابراهیمی

قطار قطار مورچه
راه افتاده تو کوچه
بارش چیه این قطار؟
قند و شکر، کلوچه
ایستگاه به ایستگاه می ره
یواش یواش مثل مار
ایستگاه آخر کجاست؟
سوراخی توی دیوار
شاعر: شکوه قاسم نیا

شیر، شیر، شیرینی
شیر، شیر، شیرینی
رفت توی فِر با سینی یا آتیشا داغ شد
قد کشید و چاق شد
از پشت شیشه‌ی فر
نگام می‌کرد بِر و بِر
صدا می‌زد با بوهاش
آهای مواظبم باش!
باید درم بیاری
رو میزتون بذاری
دیر بکنی می‌سوزم
سیاه میشه بلوزم
شاعر: ناصر کشاورز

خورشید خانم که خسته بود
رفت پشت ان کوه کبود
هلال ماه ابرو کمان
نشست کنار آسمان
ستاره‌ها دور و برش
الماس‌ می‌ریختند به سرش
وقتی که شب سحر شد
خروس از آن خبر شد
قوقولی قوقو را سر داد
به بچه‌ها خبر داد:
کی خواب و کی بیداره!
صبح شده وقت کاره!
شاعر: پروین دولت آبادی

آقای باد که اومد
خونه پر از صدا شد
از روی بند خونه
پیراهنم جدا شد
باد و پیراهن من
بالای بالا رفتند
من توی خونه بودم
اون ها از این جا رفتند
پیراهن منو، باد
با های و هوی و هو برد
شاید که دختری داشت
آن را برای او برد
شاعر: افسانه شعبان نژاد

یه برگ درخت
افتاده تو جو
سوارش شده
مورچه کوچولو
مورچه کوچولو
دریانورده
قایقش چیه ؟
یه برگ زرده …
جوی آب براش
یه اقیانوسه
ماسه ها نهنگ
ماهیا، کوسه
شاعر: اسدالله شعبانی

خروسه اومد نگام کرد
نگاه به کفش پام کرد
کاکلشو تکون داد
قوقولی قوقو صدام کرد
کفشامو زود پوشیدم
تا مدرسه دویدم
به خاطر خروسه
من سر وقت رسیدم
شاعر: شکوه قاسم نیا

دیشب که توفان اومد
پنجره رو به هم زد
باز روی بام خونه
گُرپ گُرپ قدم زد
میون خونه پیچید
صدای خنده‌هایش
توی اتاق نشستم
ترسیدم از صدایش
صبح همه جای خونه
حسابی ریخت و پاش بود
توفان نبود و امّا
هر جایی، جای پاش بود
شاعر: افسانه شعبان نژاد

چکمه ام را ببین
چکمه ای سبز رنگ
چکمه در پای من
هست خوب و قشنگ
در زمستان، به پا
می کنم چکمه را
پای من راحت است
توی این چکمه ها
روز، با چکمه ها
می روم توی آب
شب که شد، می روند
چکمه هایم به خواب
شاعر: جعفر ابراهیمی

لالا، لالا، لالایی غنچۀمون
صدای خوندن بی‌تابه بلبل
لالا، لالا، لالا گل خواب می‌بینه
تو خواب نهر پُر آب می‌بینه
لالایی غنچه و گُل تشنشونه
درخت سیب و بلبل تشنشونه
امام مهربون باغ و بلبل
می‌گه به آسمون از غصه گل
میگه ای باد، ابرها رو خبر کن
بباره آسمون و باغ و تَر کن
لالا، لالا، لالا می‌باره بارون
عجب مرواریدایی داره بارون
لالا، لالا، لالایی غنچه خوابه
کنار نهری که لبریزه آبه
لالا، لالا، لالایی ماه می‌تابه
لالا، لالا، لالایی غنچه گل
صدای خوندن شاداب بلبل