سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۰۰ گوهر پیدا شد:
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۵۳
برو به گوهر
من نیز چو تو عاقل و هشیار بدم
بر جملهٔ عاشقان به انکار بدم
دیوانه و مست و لاابالی گشتم
گوئیکه همه عمر در این کار بدم
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۳۹۰
برو به گوهر
از عمر که پربار شود هردم من
وز خویش که بیزار شود هردم من
این گلشن رنگین که جهان عاشق اوست
گلزار که پرخار شود هردم من
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۵۹
برو به گوهر
آن روز که دیوانه سر و سودائی
در سلسلهٔ دولتیان می‌آئی
امروز از آن سلسله زان محرومی
کامروز تو عاقلی و کارافزائی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۷۵۷
برو به گوهر
این شاخ شکوفه بارگیرد روزی
وین باز طلب شکار گیرد روزی
می‌آید و میرود خیالش بر تو
تا چند رود قرار گیرد روزی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۵۹
برو به گوهر
من پیر فنا بدم جوانم کردی
من مرده بدم ز زندگانم کردی
می‌ترسیدم که گم شوم در ره تو
اکنون نشوم گم که نشانم کردی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۶۵
برو به گوهر
من ذره بدم ز کوه بیشم کردی
پس مانده بدم از همه پیشم کردی
درمان دل خراب و ریشم کردی
سرمستک و دستک زن خویشم کردی
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۹۸۸
برو به گوهر
هم‌دست همه دست زنانم کردی
دو گوش کشان همچو کمانم کردی
خائیه بهر دهان چو نانم کردی
فی‌الجمله چنان شد که چنانم کردی
سعدی : مفردات
بیت ۳۴
برو به گوهر
گر هیمه عود گردد و گر سنگ در شود
مشنو که چشم آدمی تنگ پر شود
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۳۳
برو به گوهر
دل منه بر اختر دولت که در هر صبحدم
مشرق دیگر بود خورشید عالمتاب را
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۷۲۴
برو به گوهر
مسلمان می‌شمردم خویش را، چون شد دلم روشن
ز زیر خرقه‌ام چون شمع صد زنّار پیدا شد
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۹۸۵
برو به گوهر
ز انقلاب جهان بی‌بران نمی‌لرزند
که هر چه میوه ندارد نمی‌فشانندش
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۱۱۳
برو به گوهر
من که بودم گردباد این بیابان، عاقبت
چون ره خوابیده بار خاطر صحرا شدم
صائب تبریزی : تکبیتهای برگزیده
تک‌بیت شمارهٔ ۱۳۷۸
برو به گوهر
غم ز محنت‌خانهٔ من شاد می‌آید برون
سیل از ویرانه‌ام آباد می‌آید برون
عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۳
برو به گوهر
زین بحر که در سینهٔ ما پیدا گشت
از پرتو آن چشم جهان بینا گشت
آن قطره –کزین پیش دلش میگفتی
امروز به خون غرقه شد و دریا گشت
عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۱۸
برو به گوهر
در عشق دل من چو پریشانی گشت
در پای آمد بیسر و سامانی گشت
هرچند برونِ پرده حیرانی بود
چون رفت درونِ پرده سلطانی گشت
عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۱۹
برو به گوهر
عمری به طلب در همه راهی گشتیم
با شخصِ چو کوه، همچو کاهی گشتیم
از خانه برون رفته گدایی بودیم
با خانه شدیم و پادشاهی گشتیم
عطار نیشابوری : باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان
شمارهٔ ۶
برو به گوهر
ماهی که چو مهر عالم آرای افتاد
تا هر کس را به مهر او رای افتاد
دی میشد و میکشید موی اندر پای
و امروز چو موی گشت و از پای افتاد
عطار نیشابوری : باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن
شمارهٔ ۳۸
برو به گوهر
گاه از مویی مشوشت باید شد
گه نیز به هیچ دل خوشت باید شد
در عشق گر آتشی همه یخ گردی
ور یخ باشی چو آتشت باید شد
عطار نیشابوری : باب بیست و هشتم: در امیدواری نمودن
شمارهٔ ۲
برو به گوهر
تا دولت برگشته چه خواهد کردن
وین چاک دگر گشته چه خواهد کردن
وین قطرهٔ خون که زیر صد اندوه است
یعنی دل سرگشته چه خواهد کردن
عطار نیشابوری : باب سی و سوم: در شكر نمودن از معشوق
شمارهٔ ۲۳
برو به گوهر
دیرست که سودای تو در سر دارم
وز عشق دلی خون شده در بر دارم
در راه تو یک مذهب و یک شیوه نیم
هر لحظه، به نو، مذهب دیگر دارم